The meaning of tolerance
There are many cultural and religious differences that are delightful and enriching, and there are differences that do not really make much of a difference. But there are also more ‘deep’ differences about what is right and wrong, just and unfair, and how we should relate to one another. It is about these differences that ways of life collide and that makes that toleration is a cornerstone for maintaining good relations in pluralist, liberal democracies. Tolerance is not indifference (i.e., a ‘whatever’ reaction), apathy (i.e., a ‘who cares’ reaction), or cultural relativism with an abstention of judgment (i.e., an ‘anything goes’ approach). Rather, people tolerate what they disapprove of and wish were otherwise. Tolerance emphasizes forbearance and not interfering with how other people want to live their lives, despite one’s disapproval. It means that we refrain from acting upon our disapproval: not out of fear or threat, but because there are additional reasons (e.g., civil liberties, equal rights) for enduring the beliefs, practices, or way of life of others.
Er zijn tal van culturele en religieuze verschillen die interessant en verrijkend zijn, en er zijn tal van verschillen die niet echt een verschil maken. Maar er zijn ook meer ‘diepgaande’ verschillen over wat juist en verkeerd is, rechtvaardig en oneerlijk, en hoe we met elkaar omgaan. Het zijn deze verschillen die kunnen leiden tot botsende manieren van leven en die tolerantie maken tot een van de pijlers van een diverse, liberale samenleving. Tolerantie is geen onverschilligheid (‘het zal wel’), apathie (‘nou en’), of cultureel relativisme (‘alles is okay’). Integendeel, mensen tolereren wat ze afkeuren en graag anders zouden zien. Tolerantie betekent dat we verdraagzaam zijn tegenover datgene wat we afkeuren: niet uit angst of een gevoel van bedreiging, maar omdat er aanvullende redenen zijn (bijvoorbeeld burgerlijke vrijheden, gelijke rechten) om te accepteren dat anderen hun leven anders inrichten.